Onopgemerkt bij zijn verschijning in november 1967 geldt Forever Changes van Love vijftig jaar later als één van de beste popalbums ooit gemaakt.
1967 was een spectaculair jaar voor de popmuziek. Een generatie werd zich bewust van zijn potentie. Ongekende vergezichten ontvouwden zich. De rups ontpopte tot vlinder.
De reeks klassiek geworden albums die in 1967 naar de winkel werden verscheept is indrukwekkend: The Velvet Underground & Nico, Surrealistic Pillow (Jefferson Airplane), Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, The Doors, Are You Experienced? (Jimi Hendrix), Sunshine Superman (Donovan), Piper at the Gates of Dawn (Pink Floyd) en Groeten uit Grollo (Cuby + Blizzards) zijn slechts het topje van de ijsberg.
In die explosie van vorm en geluid, tussen die zinneprikkelende overdaad bleef Forever Changes onopgemerkt. Het derde album van Love, in 1966 de hipste groep van Los Angeles, verscheen in november van 1967. Het waren de maanden na de collectieve extase die als de ‘Summer of Love’ de geschiedenisboeken is ingegaan. Forever Changes bezingt de donkere hoeken van de hippiedroom. Het is existentiëel op bitterzoete wijze.
Aan de Amerikaanse westkust waren dat jaar meer psychedelische meesterwerken gemaakt die door media en publiek werden genegeerd. Maar anders dan Triangle, het vierde (en beste) album van The Beau Brummels uit San Francisco, verwierf Forever Changes langzaam maar gestaag via mondreclame de status van vergeten juweel. Inmiddels geldt het, zeker in Europa, als een van de beste albums ooit gemaakt.
Love Story
Het verhaal van Love is vastgelegd in de documentaire Love Story. Hotste band van LA tekent in 1965 bij folklabel Elektra. Bescheiden hit in voorjaar 1966 met Little Red Book, gevolgd door het debuutalbum. Love attendeert hun platenmaatschappij op The Doors, een band waarmee ze vaak de podia van LA’s Sunset Strip delen. Spectaculaire single, 7 And 7 Is, in de zomer van 1966; geen hit, wel een garagerock-klassieker. Love houdt hof in The Castle, het voormalige Hollywood-buitenhuis van Dracula-acteur Bela Lugosi.
Tweede album, Da Capo van november 1966, valt op door een noviteit: de B-kant is gevuld met één lang nummer, Relevation, dat helaas nergens over gaat. Terwijl The Doors uitgroeien uit tot Amerika’s nummer 1-band worstelt Love in de studio met hun derde album. Wanneer ingehuurde studiomuzikanten de sessies overnemen zet de groep het disciplinegebrek en de egotrips opzij. Forever Changes verschijnt in november 1967 en wordt door Elektra niet ondersteund. De plaat verdwijnt geruisloos.
De groep ook. Na een laatste, totaal onopgemerkte single, Your Mind And Me Belong Together van juni 1968, stappen de gitaristen Brian Maclean en Johnny Echols op. Zanger en songschrijver Arthur Lee blijft zonder succes met nieuwe, wisselende bezettingen actief onder de naam Love. In 1972 maakt hij een sterk soloalbum, Vindicator. Ook dat is voor dovemansoren.
Johnny Echols over Love en Forever Changes
Dubbelalbum
Arthur Lee is altijd aangemerkt als de grote man achter Love en dat is hij. Maar de groep telde nog een tweede songschrijver van formaat, Brian Maclean. Al droeg hij fenomenale nummers als Alone Again Or en Old Man bij aan Love’s best herinnerde album, zijn rol binnen de groep was bescheiden. Daar waakte frontman Lee voor en hun onderlinge wedijver maakte elk beter. Forever Changes was oorspronkelijk bedoeld als dubbelalbum , zoals Echols vertelt in het interview, zodat hij en Maclean ook ruimte hadden om hun songs te etaleren.
De beslissing van platenmaatschappij Elektra om het geplande dubbelalbum terug te brengen tot één langspeelplaat had glorieuze én desastreuze gevolgen. Het resulteerde in een plaat zonder vulling, louter hoogtepunten. En het verpeste de relatie tussen groep en label, met als resultaat dat niemand die collectie klassenummers hoorde omdat de platenmaatschappij het album nauwelijks distribueerde en in promotioneel opzicht negeerde. Men was druk met The Doors.
Verlaat succes
Op 12 december 2001 werd Arthur Lee ontslagen uit de gevangenis, na in 1996 tot twaalf jaar celstraf te zijn veroordeeld voor het afschieten van een pistool (waar hij niet schuldig aan was, wel een fan die hem thuis had opgezocht). Het is bijna griezelig hoe The Red Telephone, het slotnummer van de A-kant, het voorval lijkt te voorspellen. Na zijn vervroegde vrijlating ging Lee toeren onder de naam Love with Arthur Lee, begeleid door Baby Lemonade, de groep waarmee hij al werkte voor het schietincident. Voor het eerst in zijn grillige loopbaan had hij een stabiele begeleidingsband. En succes.
In 2002 speelden Lee en Baby Lemonade tijdens een tournee door Engeland het Forever Changes-album, compleet met de blazers en strijkers die de studioversies verfraaien. Het optreden in de Royal Festival Hall in Londen is opgenomen en gefilmd voor de cd/dvd-set The Forever Changes Concert. Vanaf de release in 1967 heeft het album in Engeland op aanzienlijk meer bijval kunnen rekenen dan in Amerika. Robert Plant is een verklaarde fan en hij is niet de enige Britse muzikant voor wie het album een bijna mystieke status heeft.
Heel lang heeft Arthur Lee van zijn verlate succes niet kunnen genieten. Hij overleed op 3 augustus 2006, 61 jaar oud, aan acute leukemie. Hieronder is Forever Changes te horen in de gelimiteerde herpersing op twee 45 rpm-schijven van Mobile Fidelity Sound Lab uit 2016; de geluidskwaliteit is superieur aan alle eerdere uitgaven. Is Forever Changes de beste popplaat ooit gemaakt? Er zijn genoeg dagen waarop ik er zo over denk. Op de meeste eigenlijk.
Jospin
BRILJANT, Moet ik nog meer zeggen?
Het was zijn tijd ver vooruit, net als Arthur Lee. Het is creativiteit die op dat moment niet echt werd gewaardeerd of begrepen.
De fans wisten wat ze leuk vonden (LOVED) en de generaties sinds de eerste release in 1967 getuigen van de blijvende kwaliteit!
Dat mensen nog steeds ontdekken en baden in haar schittering is iets buitengewoons.
Forever Changes – BUITENGEWONE BRILLIANCE.