Het album 76:14 van Global Communication is vernoemd naar de tijd die het duurt, maar is tijdloos. Het verscheen in 1994 en is klassiek geworden.
In de snoeihete zomer van 1994 verscheen een elektronisch album dat niet beter getimed had kunnen zijn. 76:14 is de enige langspeler met origineel werk dat Global Communication onder die naam uitbracht en het is een droom in geluid. De tien tracks van het album zijn vernoemd naar hun tijdsduur en het totaal is de plaattitel. Even abstract is de muziek, die valt onder de noemer ambient. Het is meer dan sfeermuziek, het creëert via geluid een omgeving om in te verwijlen.
In de zinderende juli van 1994 was dat een verkoelende ijshut en de stijl waarin Global Communication werkte zou later inderdaad chill out worden genoemd. 76:14 blijft echter boeien onder alle weersomstandigheden, het is een van de hoogtepunten van het ambient-genre dat op dat moment, zowel qua populariteit als creativiteit, piekte. Met het verstrijken der jaren wordt het album alleen maar beter. Het vindt telkens een nieuw publiek en de bewonderaars van toen zijn nooit gestopt met luisteren.
Global Communication – 14:31 (track 2)
Global Communication was de naam waaronder twee Engelse producers samenwerkten. Mark Pritchard en Tom Middleton behoorden tot de generatie die elektronische muziek – house en techno – naar de dansvloer van de clubs en de speellijsten van de radio brachten. Net als Richard James (Aphex Twin) kwamen ze van het platteland van zuid-west Engeland en stonden aan de wieg van wat toentertijd enigszins aanmatigend intelligent dance music werd genoemd. Onder variërende namen maakten Middleton en Pritchard muziek in uiteenlopende stijlen. Global Communication is hun ambient alias.
Tom Middleton, de baard van het duo, noemt zichzelf een workaholic. “Ik kan me moeilijk ontspannen, want nogal ironisch is voor iemand die een chill out album heeft uitgebracht.” Hij werkt het liefst ’s nachts, als het stil is en de wereld verlaten lijkt. “Als je doorwerkt tot zonsopkomst, ga je door de vermoeidheidsgrens heen en kom je terecht in een interessante geestestoestand. Daar heb je geen drank of drugs voor nodig, je moet alleen zorgen dat je de aandrang om te gaan slapen vermant en doorgaat met werken.”
“Mijn ervaring is dat je terecht komt in een interessante zone tussen waken en slapen. Daarin ben ik me nauwelijks bewust van de keuzes die ik maak en klik ik intuïtief met mijn muis. In die toestand heb ik verschillende van mijn beste tracks gemaakt. Je werkt puur op intuïtie en vergeet de ratio. Het raakt de kern van creativiteit: going with the flow. Er is een vreemd soort helderheid, heel interessant.”
Global Communication – 8:07 (track 7)
De hoes van 76:14 lijkt op Pink Floyds Meddle uit 1971 en 8:07 (track 7 van het album) verwijst naar de Duitse electronica-pioniers Tangerine Dream, muziek van twintig jaar daarvoor. Hoe kijkt Tom Middleton twintig jaar na de release op 76:14 terug?
“Weet je, die plaat hoort bij mijn vroege periode, toen ik nog volop leerde. Het was vier jaar nadat ik was begonnen met produceren. Het was een naïeve plaat, maar we konden terugvallen op onze oren. We vertrouwden op wat we hoorden.”
“76:14 is het resultaat van onze geïsoleerde positie. We zaten in Cornwall, behoorlijk afgezonderd van de rest van de wereld en hadden nauwelijks besef van waar anderen mee bezig waren. Die plaat had dus een eerlijkheid en een menselijkheid die ik vandaag de dag nog steeds zoek in andere muziek.”
“Ik besef heel goed dat producers vaak worden beïnvloed door de media en door andere producers. Het is heel makkelijk om in die valkuil te trappen. Als je muziek voor jezelf maakt, wees dan ook egoïstisch. Als je geen agenda hebt en geen rekening houdt met marketing en wat al niet meer, druk je jezelf meer uit. Ik ben op zoek naar muziek die de ziel verheft, die met zoveel mogelijk mensen communiceert op een fundamenteel menselijk niveau.”
Warp 69 – Natural High (Global Communication remix)
Bonus: 3 muziektips van Tom Middleton
“Ikzelf vraag regelmatig aan mensen: Als je nog één nummer kunt horen, welke zou dat zijn? Voor mijzelf is dat Fantasia On A Theme Of Thomas Tallis van [de Engelse componist] Ralph Vaughan Williams. Dat is een klassiek stuk uit het begin van de twintigste eeuw voor twee symfonie orkesten. De dynamiek van die muziek is krankzinnig en heel lastig te vangen op een opslagmedium. Het is de moeite waard om het te beluisteren in een live uitvoering.”
Ralph Vaughan Williams – Fantasia On A Theme Of Thomas Tallis
“Alle producers die ik bewonder hebben één ding gemeen: ze zijn muzikaal, hun werk ademt muzikaliteit. Of het nu aangeleerd is of een aangeboren gave. Ulrich Schnauss bijvoorbeeld, een Duitse producer die is beïnvloed door Global Communication. In zijn muziek hoor ik iets dat ik graag met Global Communication had gedaan, om het naar het volgende niveau te brengen. Schnauss heeft veel talent, hij kan veel beter werken met harmonieën dan ik. Hij hoort dingen die ik niet hoor.”
Ulrich Schnauss – Gone Forever
“Een aangename verrassing was de kennismaking met Jon Hopkins. Hij is een van de belangrijkste producers van de nieuwe generatie. Vanwege zijn talent voor textuur heeft Brian Eno heeft hem gekaapt om hem helpen met de productie van het Coldplay album Viva la Vida. Hopkins hoort dingen in muziek die niemand hoort. Hij is een soort Aphex Twin, maar dan met meer melodie en harmonie.”
Jon Hopkins – Private Universe
Het nieuwe album van Mark Pritchard, Under The Sun, verschijnt op 13 mei via Warp
